Dinsdagboek / Leo Platvoet

[ Start ] [ Contact ] [ Sitemap ] [Zoeken]

 

Odyssee Reisgidsen

Monarchie & Republiek 

Herman Gorter

GroenLinks

Een Ander Nederland

Gepubliceerde artikelen

Dualisme

Zuidelijke Kaukasus

Dinsdagboek

Eerste Kamer

Raad van Europa

Emancipatiemachine

Stappen door de Nieuwe Stad

PSP

Reisverslagen

BMC

 

 

Dinsdagboek: november 2002

Dinsdag 26 november 2002

Vandaag vindt de interpellatie plaats. Drie uur lang moet Balkenende spitsroede lopen. De oppositiefracties vinden alle dat het kabinet zijn boekje te buiten gaat, door geen rekening te houden met een substantiële minderheid. Balkenende houdt zich nauwelijks staande, valt soms stil, moet besmuikt gelach over zich heen laten gaan en loopt van schaamte soms rood aan. Maar omdat hij steun krijgt van -hoe kan het anders- CDA en VVD, blijft hij net overeind. De commentaren in de media, zowel voorafgaand als na het debat, waren zonder uitzondering negatief.

Verder heb ik schriftelijke inbreng geleverd voor de Wet dualisering provinciebestuur. Deze wet is een vertaling van de Wet dualisering gemeentebestuur, die begin dit jaar door de Eerste Kamer is aanvaard. Klik hier voor mijn inbreng.

>s Avonds discussieer ik in een politiek café van het CDA Den Haag met hun Tweede Kamerlid Nihat Eski. Het is een geanimeerde discussie waarin van alles de revue passeert.

Dinsdag 19 november 2002

Het zijn enerverende dagen geweest. Mijn dagboek dreigt wat in het slop te raken. Allereerst is de harde schijf van mijn computer gecrasht. Alles kwijt. Ontzield staat de moderne mens met lege handen. Een dag later verloor Feyenoord dramatisch van Newcastle United. En vervolgens maakt Rosenmöller bekend niet langer de kar te kunnen trekken. Maar Femke Halsema bleek gelukkig al in de startblokken te staan. Als troost was er afgelopen zaterdag de Bluesestafette in Vredenburg, waarin ik me kon onderdompelen in het grote leed (drank, vrouwen) van een uitgelezen gezelschap zwarte muzikanten uit de VS. Zondag won Feyenoord met 2-1 van PSV dus ook het voetballeven ziet er weer wat vrolijker uit. Voor zolang het duurt...

Vandaag waren eigenlijk de algemene beschouwingen gepland, maar omdat het kabinet demissionair is, gingen ze niet door. Hoewel, demissionair? In de fractievergadering discussiëren we over de grote vrijmoedigheid van het kabinet Balkenende, dat doet alsof de neus bloedt en gewoon door regeert. We besluiten een interpellatie te houden. Het wordt hoog tijd dat Balkenende zich eens verantwoordt voor dit gedrag. PvdA blijkt die ochtend hetzelfde te hebben bedacht -en D66 lijkt het ook een goed idee - zodat maar liefst drie fracties Balkenende aan de tand willen voelen. Dat zal de volgende week gebeuren.

Dinsdag 5 november 2002

Vandaag niet naar Den Haag, maar naar Kopenhagen! Het Deense parlement houdt een tweedaagse conferentie over de positie van nationale minderheden in de zich uitbreidende Europese Unie. Omdat Denemarken dit half jaar voorzitter is van de EU én omdat de Denen claimen als eerste aandacht voor dit onderwerp te hebben gehad, organiseren zijn nu dit treffen van Europese parlementariërs. Niet alleen uit de Europese Unie, maar ook van de nieuwe lidstaten, zoals Tsjechië, de Baltische staten, Polen enz. Ik ben de enige Nederlander.

De positie van nationale minderheden is onderwerp van een kaderverdrag dat de Raad van Europa heeft opgesteld en dat door praktisch alle landen is ondertekend. Een van de weinige die dit nog niet heeft gedaan is Nederland. Dat komt omdat een meerderheid van CDA en VVD in de Eerste Kamer dwars ligt. De reden voor deze negatieve opstelling is ontluisterend en veelzeggend. Het verdrag laat ieder land vrij zelf te bepalen wat zij onder nationale minderheden verstaat. Veel landen kiezen voor een traditionele benadering: minderheden in grensstreken die 'eigenlijk' bij het buurland horen. Door het schuivan van grenzen in de laatste twee eeuwen wonen er Denen in Duitsland, Duitsers in Tsjechië en Polen enz. Maar Nederland (lees: de regering, Paars 2) heeft, met vijf andere landen, ook etnische minderheden als nationale minderheden bestempeld. Volkomen terecht, omdat het juist deze groepen zijn (zoals Marokkanen en Turken) die zich in een achtergestelde positie bevinden. En de bedoeling van het verdrag is juist om dat te verbeteren. Deze definitie stuitte echter op zulke bezwaren bij CDA en VVD dat zij hun goedkeuring aan het verdrag dreigden te onthouden, waarna de toenmalige minister Van Boxtel de zaak verdaagde. Klik hier voor mijn bijdrage aan dat debat.

De conferentie, die werd gehouden in een mooie zaal van het Deense parlement in het historische Christiansborg Paleis (een soort Binnenhof) had een klassieke opzet met sprekers (o.a. de Deense minister van Europese Zaken, en de Hoge Commissaris voor minderheden van de EU) en een panel van Deense deskundigen die hen vragen mocht stellen. Duidelijk was dat er nogal verschillend tegen het onderwerp wordt aangekeken. De Deense minister stond –om het zo te zeggen- op het CDA/VVD-standpunt. Anderen benadrukten juist dat als het om een verbetering van de positie van minderheden gaat de nieuwe immigrantengroepen in West-Europa daar voor in aanmerking komen. Want hun positie is aanmerkelijk slechter (meer werkloosheid, slechtere huisvesting, minder onderwijs, discriminatie) dan die van de ‘traditionele’ nationale minderheden. Overigens hebben de meeste landen het verdrag ondertekend en is het door hun parlementen goedgekeurd. Nederland behoort tot de achterblijvers. De huidige demissionaire regering zal het niet in haar hoofd halen om de Eerste Kamer tot andere gedachten te brengen. Wellicht dat er na de verkiezingen een regering komt, die de discussie met de Eerste Kamer wil hervatten en CDA en/of VVD tot andere gedachten weet te brengen. Maar dan moeten die partijen niet die regering vormen…

Overigens biedt zo’n conferentie ook gelegenheid om even de stad in te gaan. En eindelijk kon ik daarvoor eens een Odyssee-gids gebruiken: de beste reisgidsenserie van Nederland!

Kopenhagen is een grote provinciestad en een eldorado voor wandelaars en fietsers, met een prima openbaar vervoer. De historische binnenstad is niet al te groot en kent het gebruikelijke, treurigmakende lint van internationale winkelketens. Ik had net genoeg tijd om de vermaarde hippievrijstaat Christiania te bezoeken en het Arbeidersmuseum. Ze vormen een mooi contrast In Christiania ontvluchtten (oudere) jongeren de Deense verzorgingsmaatschappij die in het Arbeidersmuseum als verworvenheid van jarenlange arbeidersstrijd wordt gepresenteerd.