Onder de naam Een Ander Nederland werd in 2005 het initiatief genomen door Adri Duivesteijn (PvdA), Tiny Kox (SP) en Leo Platvoet (GroenLinks) om een betere verstandhouding tussen de drie linkse partijen te krijgen. Het was in een periode dat deze drie partijen gezamenlijk in de oppositie zaten en de initiatiefnemers het hoog tijd vonden dat er een links alternatief kwam voor het kabinet Balkenende.

Er werd een manifest gepubliceerd en een serie (geanimeerde) discussiebijeenkomsten belegd voor de Eerste en Tweede Kamerleden van de drie partijen over actuele onderwerpen. Helaas weigerde toenmalig PvdA-leider Wouter Bos de linkse samenwerking op een inspirerende manier te agenderen. De verkiezingen van 2006 leverde een CDA/PvdA/CU kabinet op, waarmee Een Ander Nederland uit zicht verdween.

In 2010 beleefde Een Ander Nederland een tweede start. De verkiezingen waren achter de rug, de onderhandelingen in volle gang en de Paars+ variant mislukt. Duivesteijn, Kox en Platvoet deden een klemmende oproep:  'Juist nú is het urgenter dan ooit dat de PvdA, SP en GroenLinks de handen ineen slaan en een regeerakkoord schrijven dat de inzet vormt voor besprekingen met andere partijen over een coalitieakkoord.' Maar opnieuw bleek links onmachtig: men liet het initiatief bij Rutte en het resultaat is bekend: een VVD/CDA-kabinet, dat gegijzeld wordt door Wilders.

LINKS: v.l.n.r. Leo Platvoet, Jos van der Lans, Diederik Samsom en Tiny Kox tijdens de laatste bijeenkomst van Een Ander Nederland in 2006.

RECHTS: v.l.n.r. Emile Roemer, Job Cohen en Jolanda Sap in 2011 in de Brakke Grond in Amsterdam; neemt Samsom het stokje van Cohen over?

In 2011 een derde poging. De PvdA nam nu het initiatief met een bijeenkomst in de Brakke Grond, waar Cohen, Roemer en Sap spraken. Een jaar later, in Nijmegen, werd er een tweede bijeenkomst belegd, deze keer geschraagd door een gezamenlijke verklaring, waarin onder het motto 'Samen de crisis te lijf' de contouren werden geschetst van een linkse uitweg van de crisis.

Een Ander Nederland groeit hopelijk toe naar een samenwerkingsverband van deze drie linkse partijen, die ieder met hun eigen geschiedenis, uitstraling, cultuur en opvattingen een breed spectrum van het electoraat kunnen aanspreken. In de overtuiging dat zij gedrieën beduidend dichter bij elkaar staan, dan bij CDA en/of VVD. En dat moet leiden tot een gezamenlijk programma op hoofdpunten bij de volgende Kamerverkiezingen én een gezamenlijke strategie bij de regeringsvorming.
Dat is heel iets anders dan een fusie tussen de drie partijen. Dat is helemaal niet aan de orde. Dat zou zelfs vrij rampzalig zijn, omdat een met veel compromissen samengeperste linkse eenheidsworst beduidend minder aantrekkingskracht zal hebben dan een pluriform samenwerkingsverband.

Zie ook de Facebookpagina van Een Ander Nederland.